Catholic Spiritual Inspiration Daily – By Rovan Pinto.

 

“Natural grief is one thing, distrustful sadness is another, and there is a very great difference between longing for what you have lost and lamenting that you have lost it.” ― Saint Ambrose of Milan.

 

We are all humans and we have our own weaknesses and strengths. If we explore our weaknesses and live then surely on the way we will meet devil and his suggestions which make us slaves of our weakness.

 

When we live as slaves of our weakness we will be losing many things on the way like our job, business, money, health, relationship and so on. When we lose all these things then there are 2 types of reaction we get from 2 different sets of people.

 

First set of people will be in sorrow all the days of their life thinking about all the losses and they never move forward but will be walking backward every single day. Second set of people will also have sorrow about it but for a while and they move forward learning a lesson out it which will make them more successful than before.

 

We have to understand one thing very clearly that we have brought nothing when we came into this world and we will take nothing when we depart from here. That is why we should not bother much when we lose something and also we should not be overjoyed when we gain something.

Losing and gaining is the part of our life and nothing should come in between us and God so that our future may not be destroyed by devil.

 

Let us thank God when we gain something and let us thank God when we lose something because God is above everything we have or we will have.

 

Let us not worry or be sad of what we have lost in our life instead thank God for everything so that we may also be blessed double as Job was blessed in his life.

 

When we lose something let us say God has given, God has taken away and God will give again so that we may be joyful. When we are joyful then it will be a easy task for God to restore everything we have lost in our life.

 KANNADA

 ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕ್ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ಫೂರ್ತಿ ದೈನಂದಿನ - ರೋವನ್ ಪಿಂಟೋ ಅವರಿಂದ.

"ನೈಸರ್ಗಿಕ ದುಃಖವು ಒಂದು ವಿಷಯ, ಅಪನಂಬಿಕೆಯ ದುಃಖವು ಇನ್ನೊಂದು, ಮತ್ತು ನೀವು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಹಾತೊರೆಯುವುದು ಮತ್ತು ನೀವು ಅದನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೀರಿ ಎಂದು ದುಃಖಿಸುವುದು ನಡುವೆ ಬಹಳ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ." - ಮಿಲನ್‌ನ ಸೇಂಟ್ ಆಂಬ್ರೋಸ್.

ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಮನುಷ್ಯರು ಮತ್ತು ನಮಗೆ ನಮ್ಮದೇ ಆದ ದೌರ್ಬಲ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳಿವೆ. ನಾವು ನಮ್ಮ ದೌರ್ಬಲ್ಯಗಳನ್ನು ಅನ್ವೇಷಿಸಿ ಮತ್ತು ಬದುಕಿದರೆ, ನಾವು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ದೆವ್ವವನ್ನು ಮತ್ತು ಅವನ ಸಲಹೆಗಳನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತೇವೆ ಅದು ನಮ್ಮ ದೌರ್ಬಲ್ಯದ ಗುಲಾಮರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ನಾವು ನಮ್ಮ ದೌರ್ಬಲ್ಯದ ಗುಲಾಮರಾಗಿ ಬದುಕಿದಾಗ ನಾವು ನಮ್ಮ ಕೆಲಸ, ವ್ಯಾಪಾರ, ಹಣ, ಆರೋಗ್ಯ, ಸಂಬಂಧ ಹೀಗೆ ಅನೇಕ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ನಾವು ಈ ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಾಗ 2 ವಿಭಿನ್ನ ಜನರಿಂದ ನಾವು ಪಡೆಯುವ 2 ರೀತಿಯ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳಿವೆ.

ಮೊದಲ ಗುಂಪಿನ ಜನರು ತಮ್ಮ ಜೀವನದ ಎಲ್ಲಾ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ನಷ್ಟಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ಮುಂದೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ ಆದರೆ ಪ್ರತಿ ದಿನವೂ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ನಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ಎರಡನೆಯ ಗುಂಪಿನ ಜನರು ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ದುಃಖವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ ಆದರೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದವರೆಗೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಮೊದಲಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗುವ ಪಾಠವನ್ನು ಕಲಿಯಲು ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತಾರೆ.

ನಾವು ಒಂದು ವಿಷಯವನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು, ನಾವು ಈ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಬಂದಾಗ ನಾವು ಏನನ್ನೂ ತಂದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಇಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಡುವಾಗ ನಾವು ಏನನ್ನೂ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ನಾವು ಏನನ್ನಾದರೂ ಕಳೆದುಕೊಂಡಾಗ ಹೆಚ್ಚು ತಲೆಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಾರದು ಮತ್ತು ನಾವು ಏನನ್ನಾದರೂ ಪಡೆದಾಗ ನಾವು ಸಂತೋಷಪಡಬಾರದು.
ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಮತ್ತು ಗಳಿಸುವುದು ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ಭಾಗವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಮತ್ತು ದೇವರ ನಡುವೆ ಏನೂ ಬರಬಾರದು ಆದ್ದರಿಂದ ನಮ್ಮ ಭವಿಷ್ಯವು ದೆವ್ವದಿಂದ ನಾಶವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ನಾವು ಏನನ್ನಾದರೂ ಪಡೆದಾಗ ದೇವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದ ಹೇಳೋಣ ಮತ್ತು ನಾವು ಏನನ್ನಾದರೂ ಕಳೆದುಕೊಂಡಾಗ ದೇವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದ ಹೇಳೋಣ ಏಕೆಂದರೆ ದೇವರು ನಮ್ಮಲ್ಲಿರುವ ಅಥವಾ ನಾವು ಹೊಂದುವ ಎಲ್ಲದಕ್ಕಿಂತ ಮೇಲಿದ್ದಾನೆ.

ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಾವು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿರುವ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತಿಸಬೇಡಿ ಅಥವಾ ದುಃಖಿಸಬೇಡಿ ಬದಲಿಗೆ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ದೇವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದ ಹೇಳೋಣ, ಇದರಿಂದಾಗಿ ಯೋಬನು ತನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದಂತೆಯೇ ನಾವು ಸಹ ದ್ವಿಗುಣವಾಗಿ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಡಬಹುದು.

ನಾವು ಏನನ್ನಾದರೂ ಕಳೆದುಕೊಂಡಾಗ ದೇವರು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಹೇಳೋಣ, ದೇವರು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ದೇವರು ಮತ್ತೆ ಕೊಡುತ್ತಾನೆ ಇದರಿಂದ ನಾವು ಸಂತೋಷವಾಗಿರಬಹುದು. ನಾವು ಸಂತೋಷದಿಂದಿರುವಾಗ, ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಾವು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿರುವ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಪುನಃಸ್ಥಾಪಿಸಲು ದೇವರಿಗೆ ಸುಲಭವಾದ ಕೆಲಸವಾಗುತ್ತದೆ.

HINDI 

कैथोलिक आध्यात्मिक प्रेरणा दैनिक - रोवन पिंटो द्वारा।

"प्राकृतिक दु: ख एक बात है, अविश्वासपूर्ण उदासी दूसरी है, और आपने जो खोया है उसकी लालसा और इसे खो देने पर विलाप करने में बहुत बड़ा अंतर है।" - मिलान के संत एम्ब्रोस।

हम सभी इंसान हैं और हमारी अपनी कमजोरियां और ताकत हैं। अगर हम अपनी कमजोरियों को तलाशें और जीते रहें तो निश्चित रूप से हमें रास्ते में शैतान और उसके सुझाव मिलेंगे जो हमें हमारी कमजोरियों का गुलाम बना देते हैं।

जब हम अपनी कमजोरियों के गुलाम बनकर जीते हैं तो हम रास्ते में बहुत सी चीजें खो रहे होंगे जैसे हमारी नौकरी, व्यापार, पैसा, स्वास्थ्य, संबंध आदि। जब हम इन सभी चीजों को खो देते हैं तो हमें 2 अलग-अलग लोगों से 2 तरह की प्रतिक्रिया मिलती है।

लोगों का पहला समूह अपने जीवन के सभी दिनों में सभी नुकसानों के बारे में सोचते हुए दुःख में रहेगा और वे कभी आगे नहीं बढ़ेंगे बल्कि हर एक दिन पीछे चलेंगे। दूसरे वर्ग के लोगों को भी इस बात का दुख होगा लेकिन कुछ समय के लिए और वे इससे सबक सीखते हुए आगे बढ़ते हैं जो उन्हें पहले से अधिक सफल बना देगा।

हमें एक बात अच्छी तरह समझ लेनी चाहिए कि जब हम इस दुनिया में आए हैं तो कुछ भी साथ नहीं लाए हैं और यहां से जाने पर कुछ भी नहीं लेंगे। इसलिए जब हम कुछ खोते हैं तो हमें ज्यादा परेशान नहीं होना चाहिए और जब हम कुछ हासिल करते हैं तो हमें बहुत खुश नहीं होना चाहिए।
खोना और पाना हमारे जीवन का हिस्सा है और हमारे और भगवान के बीच कुछ भी नहीं आना चाहिए ताकि हमारा भविष्य शैतान द्वारा नष्ट न हो जाए।

जब हम कुछ प्राप्त करते हैं तो हम ईश्वर का धन्यवाद करते हैं और जब हम कुछ खोते हैं तो ईश्वर का धन्यवाद करते हैं क्योंकि ईश्वर हमारे पास या हमारे पास जो कुछ भी है उससे ऊपर है।

हमने अपने जीवन में जो कुछ खोया है, उसके लिए हमें चिंता या शोक नहीं करना चाहिए, बल्कि हर चीज के लिए परमेश्वर का धन्यवाद करना चाहिए ताकि हम भी अय्यूब के जीवन में आशीष के रूप में दोगुनी आशीष पा सकें।

जब हम कुछ खोते हैं तो हम कहते हैं कि भगवान ने दिया है, भगवान ने लिया है और भगवान फिर से देंगे ताकि हम आनंदित हो सकें। जब हम आनंदित होते हैं तो यह परमेश्वर के लिए एक आसान काम होगा कि हम अपने जीवन में जो कुछ भी खो चुके हैं उसे वापस कर दें।

Date: 06: 03: 2023.