When you search for me, you will find me; if you seek me with all your heart,-- Jeremiah 29:13.
We are all in the process of searching God in our life but the sad truth in most of us are seeking God through miracles and only few seek God through sufferings.
The few who seek God in their sufferings are the ones who will stand for God till the end of their life and become saints.
The biggest problem with most of us is we seek God when our life is full of problems and not because we want to know God but we want to get rid of our problem at the earliest.
When we get rid of our problem at the earliest then surely we will go back towards the world and again seek God when something big happens in our life.
God knows each and every one of us when we pray to Him and He knows beforehand whether we are praying with truth or without truth in our heart.
When we pray with truth in our heart then surely we will find God and once we find God then surely we will try to know Him more and more instead of walking away from Him.
When we find God in our life then only we will be able to live for Him and die for Him in this world otherwise we will become like crowd without experiencing any goodness of God and die without any blessing in our life.
When we receive from God blessing we have to consider ourselves privileged and God showers upon His chosen ones the biggest blessing that is suffering. But the truth is most of us do not like suffering but only blessing, healing and miracles.
Saint Alphonsa clearly says that ONE DAY WITHOUT SUFFERING IS ONE DAY LOST.
This clearly shows that suffering is the greatest blessing we can ever receive from the hands of God because in the times of suffering we will learn one thing for sure that is to depend on Him for everything.
KANNADA
ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕ್ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ಫೂರ್ತಿ ದೈನಂದಿನ - ರೋವನ್ ಪಿಂಟೋ ಅವರಿಂದ.
ನೀವು ನನ್ನನ್ನು ಹುಡುಕಿದಾಗ, ನೀವು ನನ್ನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವಿರಿ; ನೀವು ಪೂರ್ಣ ಹೃದಯದಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಹುಡುಕಿದರೆ, - ಯೆರೆಮಿಯ 29:13.
ನಾವೆಲ್ಲರೂ ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ದೇವರನ್ನು ಹುಡುಕುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿದ್ದೇವೆ ಆದರೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರಲ್ಲಿರುವ ದುಃಖದ ಸತ್ಯವೆಂದರೆ ಪವಾಡಗಳ ಮೂಲಕ ದೇವರನ್ನು ಹುಡುಕುವುದು ಮತ್ತು ಕೆಲವರು ಮಾತ್ರ ದುಃಖಗಳ ಮೂಲಕ ದೇವರನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾರೆ.
ಸಂಕಟದಲ್ಲಿ ದೇವರನ್ನು ಹುಡುಕುವ ಕೆಲವರು ತಮ್ಮ ಜೀವನದ ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ದೇವರಿಗಾಗಿ ನಿಂತು ಪಾವನರಾಗುತ್ತಾರೆ.
ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರ ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆ ಎಂದರೆ ನಮ್ಮ ಜೀವನವು ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಂದ ತುಂಬಿರುವಾಗ ನಾವು ದೇವರನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ನಾವು ದೇವರನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸುತ್ತೇವೆ ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಬೇಗನೆ ತೊಡೆದುಹಾಕಲು ಬಯಸುತ್ತೇವೆ.
ನಾವು ನಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಬೇಗನೆ ತೊಡೆದುಹಾಕಿದಾಗ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ನಾವು ಪ್ರಪಂಚದ ಕಡೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಏನಾದರೂ ದೊಡ್ಡ ಘಟನೆ ಸಂಭವಿಸಿದಾಗ ಮತ್ತೆ ದೇವರನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತೇವೆ.
ನಾವು ಆತನನ್ನು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುವಾಗ ದೇವರು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರನ್ನು ತಿಳಿದಿರುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಾವು ಸತ್ಯದಿಂದ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆಯೇ ಅಥವಾ ನಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವಿಲ್ಲದೆ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತೇವೆಯೇ ಎಂದು ಆತನು ಮೊದಲೇ ತಿಳಿದಿರುತ್ತಾನೆ.
ನಾವು ನಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯದಿಂದ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದಾಗ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ನಾವು ದೇವರನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಒಮ್ಮೆ ನಾವು ದೇವರನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡೆವು ಆಗ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ನಾವು ಆತನಿಂದ ದೂರ ಹೋಗುವ ಬದಲು ಆತನನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತೇವೆ.
ನಾವು ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ದೇವರನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಾಗ ಮಾತ್ರ ನಾವು ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅವನಿಗಾಗಿ ಬದುಕಲು ಮತ್ತು ಅವನಿಗಾಗಿ ಸಾಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನಾವು ದೇವರ ಯಾವುದೇ ಒಳ್ಳೆಯತನವನ್ನು ಅನುಭವಿಸದೆ ಜನಸಮೂಹದಂತಾಗುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಆಶೀರ್ವಾದವಿಲ್ಲದೆ ಸಾಯುತ್ತೇವೆ.
ನಾವು ದೇವರ ಆಶೀರ್ವಾದವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದಾಗ ನಾವು ನಮ್ಮನ್ನು ಸವಲತ್ತು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ದೇವರು ತನ್ನ ಆಯ್ಕೆಮಾಡಿದವರ ಮೇಲೆ ದುಃಖವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವ ದೊಡ್ಡ ಆಶೀರ್ವಾದವನ್ನು ಸುರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಸತ್ಯವೆಂದರೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರು ದುಃಖವನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ ಆದರೆ ಆಶೀರ್ವಾದ, ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮತ್ತು ಪವಾಡಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತಾರೆ.
ಸಂಕಟವಿಲ್ಲದ ಒಂದು ದಿನವು ಒಂದು ದಿನ ಕಳೆದುಹೋಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಸಂತ ಅಲ್ಫೋನ್ಸಾ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.
ಸಂಕಟವು ದೇವರ ಕೈಯಿಂದ ನಾವು ಪಡೆಯಬಹುದಾದ ದೊಡ್ಡ ಆಶೀರ್ವಾದ ಎಂದು ಇದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ ಏಕೆಂದರೆ ದುಃಖದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಾವು ಒಂದು ವಿಷಯವನ್ನು ಖಚಿತವಾಗಿ ಕಲಿಯುತ್ತೇವೆ, ಅದು ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಆತನ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ.
HINDI
कैथोलिक आध्यात्मिक प्रेरणा दैनिक - रोवन पिंटो द्वारा।
जब तुम मुझे खोजोगे, तो तुम मुझे पाओगे; यदि तू मुझे अपने सारे मन से ढूंढ़े,-- यिर्मयाह 29:13।
हम सभी अपने जीवन में ईश्वर की खोज करने की प्रक्रिया में हैं, लेकिन हममें से अधिकांश लोग ईश्वर को चमत्कारों के माध्यम से खोज रहे हैं और केवल कुछ ही कष्टों के माध्यम से ईश्वर की खोज कर रहे हैं।
जो लोग अपने कष्टों में परमेश्वर को खोजते हैं, वे ही अपने जीवन के अंत तक परमेश्वर के लिए खड़े रहेंगे और संत बनेंगे।
हममें से अधिकांश लोगों के साथ सबसे बड़ी समस्या यह है कि हम ईश्वर की तलाश तब करते हैं जब हमारा जीवन समस्याओं से भरा होता है और इसलिए नहीं कि हम ईश्वर को जानना चाहते हैं बल्कि हम अपनी समस्या से जल्द से जल्द छुटकारा पाना चाहते हैं।
जब हम जल्द से जल्द अपनी समस्या से छुटकारा पा लेंगे तो निश्चित रूप से हम दुनिया की ओर वापस जाएंगे और फिर से भगवान की तलाश करेंगे जब हमारे जीवन में कुछ बड़ा होगा।
जब हम उससे प्रार्थना करते हैं तो परमेश्वर हम में से प्रत्येक को जानता है और वह पहले से जानता है कि हम सत्य के साथ प्रार्थना कर रहे हैं या हमारे हृदय में सच्चाई के बिना।
जब हम सच्चे मन से प्रार्थना करेंगे तो निश्चित रूप से हम ईश्वर को पा लेंगे और एक बार ईश्वर को पा लेंगे तो निश्चित रूप से हम उनसे दूर जाने के बजाय उन्हें अधिक से अधिक जानने का प्रयास करेंगे।
जब हम अपने जीवन में ईश्वर को पा लेंगे तभी हम इस संसार में उसके लिए जी सकेंगे और उसके लिए मर सकेंगे अन्यथा हम ईश्वर की भलाई का अनुभव किये बिना भीड़ की तरह हो जायेंगे और अपने जीवन में बिना किसी आशीर्वाद के मर जायेंगे।
जब हम परमेश्वर से आशीष प्राप्त करते हैं तो हमें अपने आप को सौभाग्यशाली समझना चाहिए और परमेश्वर अपने चुने हुए लोगों पर सबसे बड़ी आशीष की वर्षा करता है जो दुख है। लेकिन सच्चाई यह है कि हममें से ज्यादातर लोग कष्ट नहीं बल्कि केवल आशीर्वाद, चंगाई और चमत्कार पसंद करते हैं।
संत अल्फोंसा स्पष्ट रूप से कहते हैं कि एक दिन बिना कष्ट के एक दिन खो जाता है।
यह स्पष्ट रूप से दिखाता है कि दुख सबसे बड़ा आशीर्वाद है जो हम कभी भी भगवान के हाथों से प्राप्त कर सकते हैं क्योंकि दुख के समय में हम निश्चित रूप से एक चीज सीखेंगे जो कि हर चीज के लिए उस पर निर्भर रहना है।
Date: 21: 06: 2023.
No comments:
Post a Comment