Confession heals, confession justifies, confession grants pardon of sin, all hope consists in confession; in confession there is a chance for mercy.— Saint Isidore of Seville.
Sacrament of confession is very powerful because it was instituted by Jesus (JOHN 20:21-23). Most of them because of not reading Bible carefully they do not know and that is why they say that there is no necessity to do confession to priest but only with God.
Whatever Jesus has instituted nobody in this world has power to declare null and void. Whatever is written in the Bible is the truth and truth is not subject to change but the facts we listen is subject to change.
When we go to priest for confession we should know that priest will be acting as persona Christi that means person in Christ. This clearly means his position in confession has nothing to do with his personal life.
We should go to confession regularly so that we can grow in grace, once we grow in grace then the desire to go confession regularly will increase and also we will be more interested in Spiritual activities than worldly vanities.
When we get out of worldly vanities then surely we will be able to grow in faith and when we grow in faith then surely because of God’s inspiration we will be able to free ourselves from all disobedience, rebellion, unforgiveness, hatred and negative thinking which will save our life in critical moments of our life.
Once we are free from all this then surely we will become strong and powerful in the Lord.
KANNADA
ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕ್ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸ್ಫೂರ್ತಿ ದಿನಚರಿ - ರೋವನ್ ಪಿಂಟೊ ಅವರಿಂದ.
ತಪ್ಪೊಪ್ಪಿಗೆಯು ಗುಣಪಡಿಸುತ್ತದೆ, ತಪ್ಪೊಪ್ಪಿಗೆಯನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸುತ್ತದೆ, ತಪ್ಪೊಪ್ಪಿಗೆಯು ಪಾಪ ಕ್ಷಮೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ, ಎಲ್ಲಾ ಭರವಸೆ ತಪ್ಪೊಪ್ಪಿಗೆಯಲ್ಲಿದೆ; ತಪ್ಪೊಪ್ಪಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಕರುಣೆಗೆ ಅವಕಾಶವಿದೆ.— ಸೆವಿಲ್ಲೆಯ ಸಂತ ಇಸಿಡೋರ್.
ತಪ್ಪೊಪ್ಪಿಗೆಯ ಸಂಸ್ಕಾರವು ಬಹಳ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿಯಾಗಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಯೇಸುವಿನಿಂದ ಸ್ಥಾಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ (ಯೋಹಾನ 20:21-23). ಬೈಬಲ್ ಅನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಓದದ ಕಾರಣ ಅವರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರಿಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಅವರು ಪಾದ್ರಿಗೆ ತಪ್ಪೊಪ್ಪಿಗೆ ಮಾಡುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ ಆದರೆ ದೇವರೊಂದಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.
ಯೇಸು ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಯಾರಿಗೂ ಏನನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ್ದಾನೋ ಅದು ಶೂನ್ಯ ಮತ್ತು ಅನೂರ್ಜಿತ ಎಂದು ಘೋಷಿಸುವ ಅಧಿಕಾರವಿಲ್ಲ. ಬೈಬಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲ್ಪಟ್ಟದ್ದೆಲ್ಲವೂ ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ಸತ್ಯವು ಬದಲಾವಣೆಗೆ ಒಳಪಡುವುದಿಲ್ಲ ಆದರೆ ನಾವು ಕೇಳುವ ಸಂಗತಿಗಳು ಬದಲಾವಣೆಗೆ ಒಳಪಟ್ಟಿರುತ್ತವೆ.
ನಾವು ತಪ್ಪೊಪ್ಪಿಗೆಗಾಗಿ ಪಾದ್ರಿಯ ಬಳಿಗೆ ಹೋದಾಗ, ಪಾದ್ರಿಯು ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಕ್ರಿಸ್ಟಿಯಾಗಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ನಾವು ತಿಳಿದಿರಬೇಕು, ಅಂದರೆ ಕ್ರಿಸ್ತನಲ್ಲಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿ. ಇದರರ್ಥ ತಪ್ಪೊಪ್ಪಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಅವನ ಸ್ಥಾನವು ಅವನ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಜೀವನದೊಂದಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ.
ನಾವು ಕೃಪೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯಲು ನಿಯಮಿತವಾಗಿ ತಪ್ಪೊಪ್ಪಿಗೆಗೆ ಹೋಗಬೇಕು. ಒಮ್ಮೆ ನಾವು ಕೃಪೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದರೆ, ನಿಯಮಿತವಾಗಿ ತಪ್ಪೊಪ್ಪಿಗೆಗೆ ಹೋಗುವ ಬಯಕೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಲೌಕಿಕ ವ್ಯರ್ಥತೆಗಳಿಗಿಂತ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ನಾವು ಹೆಚ್ಚು ಆಸಕ್ತಿ ಹೊಂದುತ್ತೇವೆ.
ನಾವು ಲೌಕಿಕ ವ್ಯರ್ಥತೆಗಳಿಂದ ಹೊರಬಂದಾಗ, ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ನಾವು ನಂಬಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಾವು ನಂಬಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದಾಗ, ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ದೇವರ ಪ್ರೇರಣೆಯಿಂದಾಗಿ ನಾವು ಎಲ್ಲಾ ಅವಿಧೇಯತೆ, ದಂಗೆ, ಕ್ಷಮಿಸದಿರುವುದು, ದ್ವೇಷ ಮತ್ತು ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಚಿಂತನೆಯಿಂದ ನಮ್ಮನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ, ಅದು ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ನಿರ್ಣಾಯಕ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಜೀವವನ್ನು ಉಳಿಸುತ್ತದೆ.
ನಾವು ಇದೆಲ್ಲದರಿಂದ ಮುಕ್ತರಾದ ನಂತರ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ನಾವು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಬಲಶಾಲಿ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಶಾಲಿಯಾಗುತ್ತೇವೆ.
HINDI
कैथोलिक आध्यात्मिक प्रेरणा दैनिक - रोवन पिंटो द्वारा।
स्वीकारोक्ति चंगा करती है, स्वीकारोक्ति धर्मी ठहराती है, स्वीकारोक्ति पापों की क्षमा प्रदान करती है, सारी आशा स्वीकारोक्ति में निहित है; स्वीकारोक्ति में दया का अवसर है।— सेविले के संत इसिडोर।
स्वीकारोक्ति संस्कार बहुत शक्तिशाली है क्योंकि इसकी स्थापना यीशु ने की थी (यूहन्ना 20:21-23)। बाइबल को ध्यान से न पढ़ने के कारण अधिकांश लोग इसे नहीं जानते और इसीलिए वे कहते हैं कि स्वीकारोक्ति पुरोहित के सामने करने की कोई आवश्यकता नहीं है, बल्कि केवल ईश्वर के सामने ही स्वीकारोक्ति करनी चाहिए।
यीशु ने जो कुछ भी स्थापित किया है, उसे इस संसार में किसी के पास भी अमान्य घोषित करने का अधिकार नहीं है। बाइबल में जो कुछ भी लिखा है वह सत्य है और सत्य परिवर्तनशील नहीं है, लेकिन हम जो तथ्य सुनते हैं वे परिवर्तनशील हैं।
जब हम स्वीकारोक्ति के लिए पुरोहित के पास जाते हैं, तो हमें पता होना चाहिए कि पुरोहित पर्सोना क्रिस्टी के रूप में कार्य कर रहा होगा, जिसका अर्थ है मसीह में व्यक्ति। इसका स्पष्ट अर्थ है कि स्वीकारोक्ति में उसकी स्थिति का उसके निजी जीवन से कोई लेना-देना नहीं है।
हमें नियमित रूप से पापस्वीकार के लिए जाना चाहिए ताकि हम अनुग्रह में बढ़ सकें। एक बार जब हम अनुग्रह में बढ़ेंगे तो नियमित रूप से पापस्वीकार करने की इच्छा बढ़ेगी और साथ ही हम सांसारिक व्यर्थताओं की तुलना में आध्यात्मिक गतिविधियों में अधिक रुचि लेंगे।
जब हम सांसारिक व्यर्थताओं से बाहर निकलेंगे तो निश्चित रूप से हम विश्वास में बढ़ पाएँगे और जब हम विश्वास में बढ़ेंगे तो निश्चित रूप से ईश्वर की प्रेरणा से हम स्वयं को सभी अवज्ञा, विद्रोह, क्षमा न करने, घृणा और नकारात्मक सोच से मुक्त कर पाएँगे जो हमारे जीवन के महत्वपूर्ण क्षणों में हमारे जीवन की रक्षा करेगी।
एक बार जब हम इन सब से मुक्त हो जाएँगे तो निश्चित रूप से हम प्रभु में मजबूत और शक्तिशाली बन जाएँगे।
Date: 15: 11: 2025.
No comments:
Post a Comment